Bevallingsverhaal van Fien

Ik zit op 4cm

Inmiddels is het vrijdagnacht 24 april. Ik ben op dat moment 40 weken en 4 dagen zwanger. Donderdag hebben we aan het einde van de dag nog 6 kilometer gefietst, misschien heeft dat wel geholpen. Want ‘s nachts krijg ik wat kramp, ik val wel weer in slaap en wordt daarna weer wakker met wat ergere krampen. Rond 5.45 worden de krampen heftiger en denk ik toch wel zeker te weten dat het begonnen is. Rond 6u breken m’n vliezen en vlak daarna wordt mijn vriend ook wakker. Om 7u wordt onze zoon opgehaald en bellen we de verloskundige. Al snel staat Catelijne voor de deur en doet even een check. Ik zit op 4cm en ben dus inderdaad écht aan het bevallen. Iets wat m’n vriend voordat hij de verloskundige belde nog even checkte, of ik wel zeker wist dat dit het echt was.

Een laatste check

Ik heb rugweeën, maar kan ze nog goed opvangen. En een warme douche geeft helemaal verlichting. Dit wissel ik in de uren daarna af met buiten de douche en dan zijn de handen van mijn vriend die tegendruk geven op mijn rug echt heel fijn. Het is ongeveer 9.30u en Catelijne doet een laatste check, haar dienst zit er op en inmiddels is Farida er. Ik zit op 6cm en even schiet er wel door m’n hoofd, met een cm per uur heb ik nog wel even te gaan. Catelijne geeft aan dat de eerste 5 cm het zwaarste zijn en het daarna vaak sneller gaat. Ze schat in dat onze dochter er zo rond het middaguur wel is.

Wat bleek?

Ik stap terug onder de douche en daar krijg ik het al snel echt wel pittig. Bij mijn oudste kreeg ik een ruggenprik bij 3cm omdat de ontsluiting niet verder ging. Ik kon dus niet inschatten of dit het hoogtepunt was of dat het nog erger ging worden. Farida zag dat ik het zwaarder kreeg. Ik kwam uit de douche en Farida ging toch even kijken hoe ver ik was. Wat bleek? Ik was goed onderweg en had al een ruime 8 cm. Farida kon me een beetje helpen en ik mocht al een beetje gaan persen. Om 10.30u mocht ik echt gaan persen. 1 minuut later en 2x persen verder zegt Farida dat ik mijn ogen open moet doen, en daar zie ik om 10.31u voor het eerst onze aller liefste dochter Fien. Wat een geluk en rijkdom.

Mijn nieuwe liefde op mijn borst

Na een eerste bevalling die door het inleiden allemaal echt anders was, is dit echt een droom die uitkwam. Spontaan bevallen en dan ook nog thuis. En daar lig ik dan, in ons heerlijke eigen bed, met m’n liefste naast me en mijn nieuwe liefde op mijn borst. Ik ben super trots op mezelf en kijk terug op een heel mooie bevalling.

Dit  was hem dan. Mijn fijne bevallingsverhaal! Met ook heel veel dank aan Catelijne en Farida en hun bemoedigende woorden!