Blog van verloskundige Caro

Als er op onze mooie nieuwe website een kopje was geweest met : ‘nacht-bevallingsteam’ hadden jullie daar alleen mijn naam (Caroline) en fotootje gevonden. Nu sta ik voorgesteld in ‘het bevallingsteam’ samen met Annelies, Catelijne, Farida, Joanne, Marieke, Marlijn & Merel dat is toch wel gezelliger dan in je eentje!

‘ s nachts werken is over het algemeen niet populair en ook verloskundigen slapen het liefste ‘s nachts. Waarom ik dan toch alleen maar nachtdiensten doe? Dat komt zo: Mijn huidige voorkeur voor nachtdiensten combineert nou eenmaal beter met mijn andere werk. Sinds twee jaar heb ik ook een eigen koffiezaak die geopend is van dinsdag t/m zaterdag.

Het liefst werk ik daarom van zondag op maandagnacht. Zodoende kan ik op zondag overdag lekker uitrusten en mijn familie een keer bezoeken en daarna uitgerust de nachtdienst in. Zodoende kan ik nog steeds doen wat ik altijd het leukste vind en vond van mijn verloskundige werk: de bevallingsdiensten. Het ‘s nachts werken zit vast in de genen want mijn jongste broer werkt ook alleen nachtdiensten.

Het blog-estafette-stokje heb ik dus nu overgenomen en in deze nachtdienst ga ik jullie op de hoogte houden van alle verloskundige avonturen die de nacht met zich meebrengt.

Ik heb om 21.00 de dienst van Marlijn overgenomen en het is rustig. Haar zondagsdienst was ook rustig en dat is goed te verklaren want de afgelopen week was het babyboom-druk. Dus ik kan nu mooi een beginnetje van mijn blog schrijven. Als je bedenkt dat vanaf 37 weken je ‘op tijd’ kunt bevallen tot en met 42 weken, dan liggen er toch nog zo’n 40 potentiële bevallingen op de loer! Je weet het dus maar nooit.

Als mijn dienst begint heb ik altijd al het logboek doorgenomen, de agenda van de kraamvistes gecheckt en het belangrijkste: de verloskoffer gecontroleerd (doet de zuurstoffles het en zit hij vol genoeg?) en alles klaargezet naast de voordeur. Benzine in de auto, check! Vanwege de Corona maatregelen is er naast de verloskoffer en visitetas ook nog een Coronatas aan toegevoegd met daarin de gehele beschermings- outfit voor het geval een Corona besmette zwangere of kraamvrouw bezocht moet worden. Hopen maar dat die tas voor altijd dicht mag blijven!

23.35 De avond verloopt stilletjes dus ga ik nu maar naar bed. Telefoon op het nachtkastje.

1.23 uur: de telefoon gaat, het gaat dit keer niet om een barende met weeën, maar een jonge alleenstaande kraamvrouw. Zij maakt zich zorgen om haar baby die krampjes heeft en niet wil drinken. Ik maak me vooral zorgen om haar. Pas twee dagen geleden bevallen en staat er nu al alleen voor. Ik herinner me van mezelf nog dat ik met knikkende knieën aan de commode stond toen ik pas bevallen was. Ik stel me deze jonge mama voor: alleen in haar donkere huis met huilende baby op de arm en nu even niet meer weten hoe of wat te doen. Ik probeer haar gerust te stellen over de gezondheid van haar baby en hoop dat ze met mijn tips de nacht doorkomt. Ik noteer alles in haar dossier zodat mijn collega die haar hierna gaat bezoeken kan lezen wat er is besproken.

Terug in bed lig ik nog een tijdje te denken aan haar. Was ze nou maar naar het kraamhotel gegaan dan had ze continue kraamhulp gehad en er ‘s nachts niet alleen voor gestaan. Na een tijdje val ik toch weer in slaap.

De rest van de nacht verloopt zonder telefoontjes.

8.30 Ik check nog even of er in de nacht mail is binnengekomen die administratief verwerkt moet worden.

Om 9.00 draag ik een rustige dienst over aan Farida en mijn ene telefoontje van de nacht.

Een blog van mij van vorige week had er totaal anders uitgezien. Toen droeg ik aan Farida twee barende vrouwen over, 1 was er zojuist bevallen en 1 was er die nacht overgedragen aan het ziekenhuis wegens een medische indicatie. Dat was een blog van vier pagina’s geweest!

Zo zie je maar: het beroep van de verloskundige is net zo wisselend als het Nederlandse weer.