16 november 2019, DE uitgerekende datum… na een rommelige nacht, waarvan ik een moment dacht dat de weeën startten, was het gewoon weer een normale ochtend. Nou ja normale dag, Sinterklaas komt vandaag aan. Mijn man gaat samen met mijn moeder op pad met mijn zoon van 3 om Sinterklaas binnen zien te komen. Ik pas, ik heb sinds afgelopen dinsdag nergens meer puf voor. Als ze eenmaal weg zijn, ga ik toch van alles doen, wassen, strijken, opruimen, schoonmaken, en ook maar die vluchtkoffer met Maxi Cosi beneden zetten.
Wee!
Om 13:00 uur krijg ik een wee, wel 1!
Om 14:00 uur krijg ik weer een wee, wel 1!
Om 15:00 uur krijg ik nog een wee, wel 1!
Moet niet gekker worden zeg, met in mijn achterhoofd, dat ik wel 62 uur over de eerste heb gedaan, vond ik dit niet alarmerend. Ik ga rond een uur of vier in bad om te ontspannen. In bad komen er 2 weeën voorbij, dit keer wat sterker. Ik maak voor het avondeten een soepje voor het gezin klaar, het is zaterdag ik kan wel wat makkelijks neerzetten. Rond half acht brengen we onze zoon, nadat we zijn schoen hebben gezet en Sinterklaasliedjes hebben gezongen, naar bed. Daarna komen de weeën binnen het kwartier, nog steeds denken wij mwah.. dat duurt nog wel even. We bellen toch wel de verloskundige om ons te melden voordat we de nacht ingaan, meer om kennis te maken dan dat er echt iets aan de hand is. Mijn man krijgt Merel aan de telefoon ze adviseert om met 2 paracetamol te gaan slapen. Ik besluit dat niet te doen, want zo heftig is het allemaal niet.
Tot 22:30 uur puf ik met gemak die verloren weeën weg zittend op de bank. Ik ga naar boven om wat te halen en ik kom weer terug, die beweging heeft toch wel iets in gang gezet, eenmaal beneden kan ik de weeën niet meer zittend wegpuffen. Ik ga terug naar boven, en met mijn handen leunend op het verhoogde bed staand de weeën opvangen, dat gaat goed. Nog steeds zijn we niet onder de indruk… we zijn nog wel even bezig gezien de eerste keer.
We blijven thuis!
Om 23:30 uur besluit mijn man toch maar de verloskundige te bellen, het ziet er nu toch wel heftig uit, ik heb het zelf niet in de gaten, ik zit inmiddels in mijn eigen wereld.
Na 00:00 uur (17 november 2019) komt Merel binnen, ik ben verrast dat ze er is. Na een voorstelronde (ik heb haar nog niet eerder gezien) besluit ze mij te onderzoeken en ik blijk 5 centimeter ontsluiting te hebben, JOEPIE! Dat is fijn, maar we zijn vast nog wel de hele nacht bezig. Ze vraagt daarna aan mij echt heel ontspannen: “Wat wil je? Naar het ziekenhuis of wil je thuis blijven? Ik ben verrast door deze vraag, paar weken geleden besloten in het ziekenhuis te bevallen, ondanks ik heel graag thuis wilde bevallen… in een paar seconden beslis ik om thuis te bevallen…..
Nu gaat het snel
Gelukkig, want vanaf hier gaat het snel. Merel gaat met mijn man alle spullen klaarzetten, terwijl ik de weeën bij het bed blijf opvangen. Door al het gestommel wordt onze zoon wakker en komt even kijken in onze slaapkamer, ik ben alleen en zie hem binnenkomen, terwijl ik midden in een wee zit. Hij maakt direct rechtsomkeer, hier moet ik niet zijn, heeft hij gedacht. Plotseling komt er een wee aan die zich heel sterk opbouwt en waarvan ik denk, WOW wat gebeurt hier! Helemaal alleen in de slaapkamer komt deze wee tot een ontploffing voor mijn gevoel (alsof er een ballon klapt) mijn water breekt, het is 00:40 uur.
Water op de grond
En vanaf hier kom ik voor mijn gevoel in een weeënstorm terecht. Ik zie Merel voorbij komen, druk alles aan het klaarzetten, en ik probeer met de adem die ik heb, aan te geven dat het nogal rommelig is op de grond, maar het lukt niet. Voor mijn gevoel drie weeën verder, komt ze binnen en hoor ik haar zeggen; “Hey, er ligt water op de grond”.. Hahahahaha… waarop ik dacht: Sorry… ik heb het geprobeerd aan te geven, maar lukte niet. Merel vraagt rond 00:50 uur of ik al behoefte heb om te persen, waarop ik volmondig JA kan antwoorden, ze zegt: Begin dan maar zachtjes mee te duwen, terwijl ik nog steeds bij het bed sta.
Kom snel anders mis je het nog!
Merel roept mijn man erbij, die nog bezig is om Merel te helpen met spullen pakken, “ze gaat ineens zo snel, kom maar naar boven, want straks mis je het nog”. Merel die echt al die tijd super ontspannen is, waardoor wij ook ontspannen zijn, laat ons onze gang gaan. Ik sta nog steeds naast het bed, maar kan bij de weeën niet blijven staan waardoor ik door mijn knieën zak, mijn man pakt mij bij mijn handen vanaf de overkant van het bed, om te zorgen dat ik niet achterover val. Merel kijkt of er al een hoofdje komt, en ja hoor het hoofdje is te zien. Merel vraagt om bij de volgende wee zachtjes te puffen en dat doe ik en zo wordt in de volgende twee weeën het hoofdje geboren. En om 01:11 uur komt onze dochter compleet ter wereld, WAUW ik ben staand bevallen!
De kraamhulp was gebeld, maar kon zo snel niet ter plaatse zijn, dus om 01:15 uur ging de deurbel, de kraamhulp was er.
Ons meisje is puntgaaf, 52 cm en weegt 3855 gram.
Merel wat ontzettend fijn dat je erbij was, zo rustig en kalm, weinig woorden, enkel de woorden die gezegd moesten worden. De sfeer was mede dankzij jou goed en ontspannen, de bevalling ging soepel, met hier en daar een grapje (waar ik van houd).
Ook tijdens de zwangerschap ben ik door iedereen bij de Luiermand goed begeleid en geïnformeerd
De Luiermand Vlaardingen
Hoflaan 43
3134 AC Vlaardingen
De Luiermand Maassluis
de Vloot 210
3144 PK Maassluis
Contact
Telefoonnummer: 010 234 13 55
Bevallings- en spoedlijn: 06 46 27 2220
E-mail: info@deluiermand.nl
