Woensdagochtend 10 juni. Ik word rond 7 uur ’s ochtends wakker en het rommelt een beetje in mijn buik. Ik blijf nog even in bed en geniet van de rust in huis. Mijn man en mijn dochter van drie liggen nog heerlijk te slapen. Bij de oudste beviel ik op de uitgerekende datum in het ziekenhuis en hoewel ik inmiddels negen dagen ‘overtijd’ ben, voel ik me nog rustig. Deze keer wil ik graag thuis bevallen.
"Bevalbloeddruk"
Gisteren was ik voor controle bij De Luiermand. Ik had genoeg vruchtwater en mijn bloeddruk was iets aan de hoge kant. “Een bevalbloeddruk”, zei Merel nog. Nu lig ik alert in bed. De afgelopen dagen rommelde het wel vaker dus ik wil geen vals alarm slaan. Om half acht besluit ik mijn moeder alvast te appen. Ze woont een uur rijden bij ons vandaan en omdat ze op de oudste gaat passen tijdens de bevalling, moet ik haar op tijd inseinen. Ik leg uit dat het wat rommelt, maar dat ze nog niet in de auto hoeft te stappen. Ondertussen zijn mijn man en dochter ook wakker en begint het gerommel te lijken op weeën. Vanaf een uur of acht besluit ik te timen. De weeën komen nu om de 5 á 10 minuten. Om mijn aandacht wat te verzetten, kleed ik mijn dochter aan, vlecht haar haren en ga ik zelf nog uitgebreid douchen.
Langzaam kruipen ik in m'n bevalbubbel.
Rond kwart voor elf staat Marlijn voor de deur en niet veel later is ook mijn moeder er. Ik sta tegen het aanrecht aangeleund om de weeën op te vangen. Dat gaat prima, maar ik vind het ineens wel druk om me heen. Zodra mijn moeder en dochter vertrekken, keert de rust terug. Ik blijk 5 cm ontsluiting te hebben en ik zoek boven een rustig plekje om de weeën op te vangen. Ik probeer mijn handen en kaken te ontspannen en ik loop af en toe wat heen en weer. Met behulp van een app vind ik een lekker ritme in het ademhalen en zo gaat het eigenlijk een hele tijd goed. Het is hard werken, maar het voelt alsof ik alles onder controle heb. Af en toe hoor ik mijn man en Marlijn zachtjes praten, maar verder zit ik heerlijk in mijn bubbel.
Zou het einde in zicht komen...?
Tegen één uur worden de weeën venijniger en vervelender. Het wegademen lukt minder goed en ik voel me steeds onrustiger. Inmiddels is ook de kraamzorg gearriveerd en ik hoor hoe ze samen met Marlijn alle spullen klaarzet in onze slaapkamer. Ik probeer in mijn bubbel te blijven en de rust te bewaren, maar ik voel ook het moment aankomen waarop je denkt: ik kan en wil dit niet meer. Een soort lichte paniek en het gevoel dat je de controle gaat verliezen. Gelukkig voelt Marlijn heel goed aan wat ik nodig heb en ademt ze op de moeilijke momenten met me mee.
Warm water stroomt langs m'n benen
Dan wordt de druk steeds groter en vraagt Marlijn of ik wil dat ze de vliezen breekt. Ik had me voorgenomen om alles vanzelf te laten gebeuren, maar de druk is inmiddels zó groot dat het echt onprettig wordt. Op mijn rug liggen blijkt onmogelijk en daarom breekt Marlijn de vliezen terwijl ik tegen de commode sta geleund. Ik voel het warme water langs mijn benen stromen en hoor haar nog zeggen dat het vruchtwater niet helemaal helder is. Tijd om daarbij stil te staan, heb ik eigenlijk niet. Met een cellofaanmatje tussen mijn benen waggel ik naar onze slaapkamer. Ik wil op handen en voeten bevallen, maar eenmaal bij het bed aangekomen, kan ik geen stap meer verzetten en roep ik: ze komt al! En na voor mijn gevoel twee diepe zuchten, is ze er ineens al. Ik pak Rosa tussen mijn benen aan en kan niet geloven hoe snel dat laatste stukje ging. Marlijn neemt Rosa snel van me over, want de navelstreng blijkt afgescheurd te zijn. Gelukkig is er geen paniek. Ik kruip snel mijn bed in en Marlijn klemt de navelstreng af. Daarna krijg ik Rosa weer in mijn armen en ik kan niet geloven dat alles zo goed is gegaan en dat ik hier nu met mijn man en ons kleine cadeautje in ons eigen bed lig. Wat een rijkdom.
De Luiermand Vlaardingen
Hoflaan 43
3134 AC Vlaardingen
De Luiermand Maassluis
de Vloot 210
3144 PK Maassluis
Contact
Telefoonnummer: 010 234 13 55
Bevallings- en spoedlijn: 06 46 27 2220
E-mail: info@deluiermand.nl
