In week 38 en 39 moet ik twee keer voor controle naar het ziekenhuis omdat de baby een te hoge hartslag heeft. Beide keren blijkt het in het ziekenhuis weer goed te zijn. Wel werd er een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog. Tijdens deze controle wordt besloten dat ik overgenomen word door het ziekenhuis en niet meer met de verloskundige van de Luiermand mag bevallen.
Baby wordt groter
Dit is omdat ik tijdens mijn vorige bevalling veel bloed heb verloren en ze verwachten nu ook grote baby. Ook willen ze niet te lang afwachten aangezien de baby dan nog groter wordt. Er wordt een afspraak voor het inleiden van de bevalling gemaakt met 40.4 weken zwangerschap.
We melden ons op 04-09-2019 in het Vlietland Ziekenhuis op de afdeling verloskunde. Het voelt vertrouwd. We krijgen zelfs dezelfde kamer toegewezen, kamer 3. Dat is fijn zeg. Deze inleiding start wel anders, aangezien mijn baarmoedermond nog niet zover is. Eerst wordt er een CTG gemaakt. Dan krijg ik medicatie (om de baarmoedermond te rijpen) en wordt er gekeken naar de ontsluiting wat een krappe 1cm is. Dan moet ik nog een uur aan het CTG om te kijken of de baby het goed doet. Ik voel wel af en toe wat rommelen in mijn buik, maar dat had ik al toen ik vanmorgen opstond. Het CTG wordt afgekoppeld en ik mag de kamer uit. Er wordt geadviseerd om te bewegen. Aangezien ik in het Vlietland Ziekenhuis werk, ken ik het ziekenhuis goed en ga ik wat rondjes lopen samen met Bob. We eten een taartje in het restaurant. Rond 14:00uur dezelfde controle en uitkomst. Inmiddels heb ik wel meer last van harde buiken, maar weeën zijn het nog niet. Ik probeer ze een beetje te timen en ze zijn wel regelmatig, rond de vijf minuten. Er is dus wel iets gaande, maar echt de start van de bevalling is het nog niet. Weer gaan we rondjes lopen.
Na een half uurtje
Ik raak een beetje ontmoedigd aangezien ik het wel voel rommelen in mijn buik, maar nog helemaal niks ben opgeschoten sinds dat ik me in het ziekenhuis heb gemeld. Mijn ouders komen met Merijn (3jaar) op bezoek en dat helpt wel. Even wat moed ingesproken krijgen en Merijn die blij is om ons te zien en wij hem. Het voelt toch raar om hem niet bij ons te hebben. Na een half uurtje gaan ze weer weg. Wij krijgen eten van het ziekenhuis. Daarna volgen om 20:00uur weer dezelfde controles. Er is nu 2cm maar de baarmoedermond is nog steeds niet verstreken. De medicatie lijkt dus nog niet zo veel te doen. Ik krijg voor de derde keer medicatie en we maken een plan. In principe moet ik in het ziekenhuis blijven, maar als er een bevalkamer nodig is, moet ik eventueel toch naar huis.
Nieuwe energie
Rond 21:00uur stap ik uit bed om weer een rondje te gaan lopen. Met het uit bed komen voel ik ineens een pijnscheut. Het lijkt wel een wee! Jeetje, wat ben ik hier blij mee. Begint de bevalling nou ineens spontaan!? Dus het rommelen wat ik vanaf het begin van deze dag al voelde heeft toch ergens toe geleid. Wat een opluchting. Ik krijg gelijk nieuwe energie. Instantie wil ik nog een rondje gaan lopen, maar al snel merk ik dat dit niet fijn is. We gaan terug naar de kamer en de baby wordt weer met het CTG gecontroleerd. Dit is goed en ik mag even onder de douche gaan staan. Na een uur ga ik weer terug op bed en wordt het CTG weer aangekoppeld zolang ik rond het bed ben.
5cm ontsluiting
Rond 23.00uur word ik weer getoucheerd, er is 4cm ontsluiting. Ik zit veel op de gymbal en heb een muzieklijst aan staan die ik speciaal voor de bevalling heb gemaakt. Met mijn ogen dicht, in mijn eigen bubbel luister ik naar de muziek. Tijdens een wee ga ik op de bal heen en weer, dit helpt wel. Toch vind ik het behoorlijk intens. Het lijkt wel intenser dan mijn eerste bevalling. Ik wil opstaan om even een andere houding aan te nemen. Dan merk ik dat mijn vliezen zijn gebroken, jeetje wat voelt dat weer gek. Nu voelt het toch meer als een golf water verliezen. Rond 01:00uur word ik weer getoucheerd, 5cm ontsluiting. Hè, dit gaat langzaam zeg! Bij Merijn was ik nu al veel verder. De verloskundige vindt het ook gek en haalt de echo erbij. De baby ligt met zijn hoofd de verkeerde kant op gedraaid. Ze zegt dat er een manier is om hem te laten draaien. Ik moet op bed een soort van squat toen tijdens een wee. Dit houd ik drie weeën vol en dan raak ik een beetje in paniek. Het gaat echt veel pijn doen. Ik ga nog even op de gymbal maar ook hier krijg ik het niet onder controle.
10 centimeter!
Ik druk op de bel voor pijnstilling. De verpleegkundige zegt me nog even onder de douche te gaan staan en een half uur af te wachten. Ik sta nog geen minuut onder de douche en ik ga behoorlijk bloeden. Bob roept direct hulp en ik moet nu op bed gaan liggen. Midden in een wee word ik uit de douche getrokken. Gelukkig mocht ik deze nog net even staand rustig weg puffen. Ik word nog net niet op bed gegooid, handdoeken op me gelegd en de verloskundige gaat me controleren, 10centimeter! Ik ben gewoon in een half uur tijd, misschien wel korter dus, van 5 naar 10cm gegaan. Blijkbaar is zijn hoofdje gedraaid in de squats en ben ik in één keer volledig ontsloten. Jeetje nou begrijp ik dat het intens was. Mijn baarmoedermond was nog steeds niet volledig verstreken, maar dit kon ze tijdens een wee weg duwen. Na vijf minuten persen, om 01:36uur, is daar de baby. Ik pak hem over van de verloskundige en leg hem op mijn borst. Zo, die is zwaar zeg. Ik maak een weddenschap voor zijn gewicht. Ik gokte op 5kg en ik won nog ook. Hij weegt 4885gram. Welkom kleine beer Seppe.